15 czerwca 2010 roku 39-osobowa ekipa pod opieką pań Beaty Lipińskiej , Anieli Dydo i pana W. Kruka wyruszyła ze szkoły w Chotowej na podbój małopolskich zabytków i urokliwych miejsc przyrodniczych.
Zanim dojechaliśmy do pierwszego punktu wycieczki –Niepołomic – pan Kruk wprowadził nas w świat legend i faktów związanych z tym miastem, zamkiem kościołem, Puszczą Niepołomicką.
W zamku mogliśmy podziwiać wystawę poświęconą Kazimierzowi Wielkiemu
jak i trofea myśliwskie
Kolejnym celem naszej wycieczki była Wieliczka. Zameldowaliśmy się punktualnie o 12.25 pod szybem Daniłowicza, gdyż na tę godzinę mieliśmy zarezerwowane wejście. Powitał nas bardzo miły, starszy pan w eleganckim uniformie. Spędziliśmy tam sporo czasu podziwiając podziemne skarby i słuchając ciekawych opowieści przewodnika.
Kopalnia Soli w Wieliczce to najstarsze na ziemiach polskich przedsiębiorstwo solne, którego początki sięgają średniowiecza. Przez całe stulecia była źródłem bogactwa kraju i materialnym fundamentem kultury - dzisiaj jest najchętniej odwiedzanym polskim obiektem turystycznym. Kilkusetletnia eksploatacja złoża soli kamiennej ukształtowała obecny układ przestrzenny wyrobisk górniczych. Skryte pod miastem, usytuowane na dziewięciu poziomach, sięgają głębokości 327 m. Podziemna Wieliczka to blisko 300 km chodników i ok. 3000 komór. Część udostępniona do zwiedzania obejmuje 3,5 kilometrowy odcinek, położony na głębokości od 64 m do 135 m. Wspaniałe kaplice, urokliwe podziemne jeziora, oryginalne urządzenia i sprzęt, zachowane ślady prac górniczych dają wyobrażenie o zmaganiach ludzi z żywiołami, ich pracy, pasjach, wierzeniach. Wieliccy górnicy pozostawili po sobie dziesiątki rzeźb i płaskorzeźb solnych.
Po zwiedzaniu turyści odpoczywają w kompleksie komór 125 m pod ziemią, gdzie znajdują się sklepy z pamiątkami, poczta, karczma górnicza.
Wielicka kopalnia została w 1976r. wpisana do krajowego rejestru zabytków. Dwa lata później, w 1978r. znalazła się na Pierwszej Światowej Liście Dziedzictwa Kulturalnego i Naturalnego UNESCO, a w roku 1994 uznana została przez Prezydenta RP za Pomnik Historii Narodowej.
Obecnie podziemną trasę turystyczną wielickiej kopalni odwiedza ponad milion turystów rocznie.
Po trzygodzinnym marszu w podziemiach pokrzepiliśmy ciało w podziemnej i naziemnej części kopalni , więc byliśmy gotowi do dalszej drogi.
Następny punkt naszej podróży to stary , historyczny Tyniec wraz z benedyktyńskim klasztorem .
Ukształtowanie terenu oraz bliskość rzeki Wisły wywarła duży wpływ na wczesny rozwój osadnictwa w tym rejonie. Na pobliskich Skałkach Piekarskich odkryto jedne z najstarszych w Polsce śladów osadnictwa człowieka, sprzed 12.000 lat (paleolit). Najstarsze znane ślady osadnictwa na terenie Tyńca pochodzą z mezolitu (ok. 8000-4800 lat p.n.e.). Liczne zabytki archeologiczne potwierdzają istnienie osady na Górze Klasztornej, pochodzącej sprzed 2300 lat p.n.e. z czasów epoki neolitu.
W początkach wieku X Tyniec zamieszkiwali Wiślanie. Przybycie mnichów benedyktyńskich i fundacja opactwa w Tyńcu w połowie XI w. była przełomowym faktem historycznym dla dziejów miejscowości.
Wysłuchawszy wiele ciekawych legend związanych z tym miejscem uwieczniliśmy się na zdjęciu z zabytkową studnią .
Na nocleg w schronisku młodzieżowym w Skale dotarliśmy ok. godz. 19.00. Następny dzień po ,, upojnej nocy” rozpoczęliśmy o godz. 7.00 śniadankiem . O 9.00 zwiedzaliśmy już kaplicę na wodzie.
Przewodnik czekał na nas w Ojcowie o godz. 10.00. Zapoznanie z Ojcowskim Parkiem Narodowym rozpoczęliśmy od bardzo nowoczesnego Muzeum Przyrodniczego im. Wł. Szafera.
Po oglądnięciu filmu przyrodniczego w 3D i różnych ekspozycji muzeum, wyruszyliśmy w trasę z przewodnikiem. W trakcie czterogodzinnej eskapady zobaczyliśmy:
- Park Zdrojowy
- Wylot Doliny Sąspowskiej
- Stawy rybne
- Jaskinia Krowia
- Skała Słupek
- Skała Krukowskiego
- Jaskinia Ciemna i obozowisko neandertalskie
- Punkt widokowy nad Jaskinią Ciemną
- Skała Wapiennik
- Góra Okopy
- Wąwóz Smardzowicki
- Wylot Wąwozu Korytania
- Źródełko Miłości
- Plantacja brzozy ojcowskiej
- Czyżówki
- Zamek kazimierzowski
Po takiej porcji zdrowego ruchu, pełni niezapomnianych wrażeń z apetytem pożeraliśmy obiad na świeżym powietrzu w restauracji w Ojcowie . Pokrzepieni udaliśmy się na podbój zamku w Pieskowej Skale
i oczywiście Maczugi Herkulesa, która pożegnała nas z o OPN .
