Tym razem młodzież Zespołu Szkół w Chotowej udała się na dwudniową wycieczkę do Tokarni , Oblęgorka, Kielc , Krzemionek Opatowskich i Bałtowa pod opieką pani Beaty Lipińskiej, Anieli Dydo i pana Michała Kutrzuby.
W podróż wyruszyliśmy 29 maja 2014 roku o godzinie 6.00. O godzinie 9.00 zwiedzaliśmy już Muzeum Wsi Kieleckiej w Tokarni nieopodal Kielc.
Jest ono realizacją założeń naukowych etnografa i znawcy tradycyjnej kultury ludowej profesora Romana Reinfussa. Jego zamierzeniem było odtworzenie typowego układu osadniczego wiosek z różnych subregionów Kielecczyzny: Gór Świętokrzyskich, Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, Wyżyny Sandomierskiej i Niecki Nidziańskiej. Dzięki niemu mogliśmy oglądać różnego rodzaju chałupy, spichlerze, młyny, zabudowania dworsko-folwarczne. Najbardziej spodobał się nam dwór z Suchedniowa, dlatego uwieczniliśmy go na fotce.
Następnym punktem programu było Muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku. Mogliśmy w nim podziwiać nie tylko autentyczne wyposażenie wnętrz , ale przede wszystkim wiele pamiątek po pisarzu.
Majątek ziemski Oblęgorek Henryk Sienkiewicz otrzymał w 1900 roku z okazji 25-lecia pracy pisarskiej. Ten pięknie położony eklektyczny pałacyk, zaprojektowany specjalnie dla pisarza przez architekta Hugona Kuderę stał się siedzibą muzeum w 1958 roku. Ekspozycja to wierne odtworzenie wnętrz pałacyku z czasów, kiedy mieszkał w nim pisarz (1902-1914). Zobaczyć tu można gabinet, salon, jadalnię, palarnię i sypialnię pisarza. Wyposażenie stanowią oryginalne meble, obrazy, rzeźby, tkaniny i część księgozbioru Sienkiewicza. Na piętrze zorganizowana jest wystawa biograficzno-literacka poświęcona patronowi muzeum. Do najcenniejszych zbiorów należą rękopisy, listy, pamiątki jubileuszowe, albumy i adresy kunsztownie zdobione, przesyłane w dowód uznania i czci dla pisarza.
Po obejrzeniu dworku udaliśmy się w dalszą drogę do Kielc. Tam zwiedziliśmy Rynek Główny, ulicę Sienkiewicza i Pałac Biskupów Krakowskich. Jest to jedna z najwspanialszych i najlepiej zachowanych rezydencji z epoki Wazów w Polsce. Znajdują się tu oryginalne wnętrza z XVII i XVIII w. z unikatowymi elementami wystroju architektonicznego: stropami ramowymi z obrazami z warsztatu Tomasza Dolabelli, polichromowanymi stropami belkowymi i fryzami podstropowymi, marmurowymi i kamiennymi kominkami, portalami i fragmentami posadzek. W apartamentach mieszkalnych i gościnnych wyeksponowano wyroby rzemiosła artystycznego: tkaniny (m.in. tapiserie flamandzkie i francuskie), meble (np. gdańskie szafy i prasę do obrusów, zestaw renesansowych mebli włoskich). Ekspozycję uzupełnia XVII-wieczne malarstwo francuskie, włoskie i polskie. Kielecką galerię wyróżnia wyjątkowa w skali kraju kolekcja portretu staropolskiego, zawierająca wizerunki osobistości z XVII-XVIII w. oraz XIX-wiecznego malarstwa krajobrazowo-rodzajowego, m.in. dzieła: J. Szermentowskiego i W. Maleckiego. O randze galerii świadczą obrazy: J. Kossaka, J. Brandta, J. Chełmońskiego, O. Boznańskiej, S. Wyspiańskiego, W. Wojtkiewicza, L. Wyczółkowskiego, J. Malczewskiego, J. Pankiewicza. Galerii malarstwa towarzyszą wyroby rzemiosła artystycznego: barokowe i rokokowe, wytwórni dalekowschodnich i europejskich, szkło polskie w stylu Art Deco, najcenniejsze przykłady z największej w Polsce kolekcji porcelany ćmielowskiej, szkła i metale secesyjne, rokokowe i polskie meble z XVIII/XIX w.
Pierwszy dzień wycieczki zakończyliśmy o godz.18.00 udając się na nocleg do Szkolnego Schroniska Młodzieżowego ,,Pod Pielgrzymem” w Nowej Słupi, które też jest obiektem zabytkowym, bowiem powstało w okresie międzywojennym.
Drugi dzień wycieczki(30.05.2014) powitaliśmy smacznym śniadankiem, które -jak to w schronisku -sami sobie przyrządziliśmy. Niewyspani po długich, nocnych rozmowach ,ale żądni nowych wrażeń udaliśmy się do Krzemionek Opatowskich. Znajduje się tam rezerwat archeologiczny, chroniący zespół neolitycznych kopalni krzemienia pasiastego. Położony jest on pomiędzy wsiami Sudół i Magonie w powiecie ostrowieckim, w województwie świętokrzyskim, 5 km na północny wschód od Ostrowca Świętokrzyskiego.
Kopalnie krzemienia pasiastego, eksploatowane były w latach ok. 3900-1600 p.n.e. Kopalnia ta należała do jednej z najważniejszych w Europie. W neolicie minerał ten wydobywany był przez ludność kultury pucharów lejkowatych i kultury amfor kulistych, a w epoce brązu – przez ludność kultury mierzanowickiej. Część wydobytego tutaj krzemienia była też przetwarzana w okolicznych osadach i później rozprowadzana nawet na odległość 660 km. Najpopularniejszymi produktami były czworościenne siekiery i dłuta. W sąsiedztwie pola górniczego znajdują się rekonstrukcje domostw z końca neolitu i początków epoki brązu.
Kopalnie krzemienia w tym miejscu zostały odkryte w 1922 przez geologa Jana Samsonowicza. Zlokalizowano tu przeszło 2700 szybów połączonych siecią rozchodzących się promieniście chodników. Przeciętna głębokość szybu wynosi 5-6 m, maksymalna 9 m. Maksymalna średnica 4 – 5 m. Szerokość chodników dochodzi do 0,7, a ich wysokość waha się w granicach 0,6-1,2 m.
16 września 1994 roku zarządzeniem Prezydenta RP, Krzemionki zostały uznane za pomnik historii Polski.
Po przejściu podziemnej trasy z przewodnikiem zainteresował nas wyrób naczyń glinianych.
Później udaliśmy się do Bałtowa, gdzie czekało na nas mnóstwo atrakcji:
- park jurajski , po którym oprowadził nas wspaniały przewodnik
- muzeum skamienielin i minerałów
- prehistoryczne oceanarium, w którym mogliśmy oglądać ogromne potwory w 3D
- film o powstaniu Ziemi w kinie 5D
- park rozrywki
Najwięcej emocji dostarczyły nam trzy ostatnie punkty programu, co widać na zdjęciach.
Z wycieczki wróciliśmy zmęczeni , ale pełni wrażeń.
